VLAAMS ROOD
Kort uitgelegd, gaat voor deze traditionele bierstijl een bovengistend bier een infectie met Lactobacilli (melkzuurbacteriën) aan, waardoor we spreken van gemengde gisting. Die melkzuurvergisting vindt plaats in grote eikenhouten vaten, genaamd foeders, waar zuurstof maar langzaam doorheen komt. Dit is gewenst voor de melkzuurbacteriën, zij gebruiken namelijk geen tot zeer weinig zuurstof maar kunnen kleine beetjes zuurstof wel verdragen. Door de grote omvang van de foeders, is de verhouding bier en hout anders dan bij barrels, waardoor het bier langzamer rijpt en ontwikkelt en minder houttonen opneemt. Wat het wel oplevert, is mooie complexe, zure bieren met sterke fruitsmaken en aroma’s van onder andere pruimen, rozijnen en frambozen. Het uiteindelijke bier is overigens vaak versneden met een deel jong bier dat niet is verzuurd in foeders, waardoor het bier de juiste zuurbalans krijgt en wat hem iets toegankelijker maakt om te drinken.
WAT IS DAN EEN VLAAMS BRUIN?
Soms is het toekennen van bierstijlen wat lastiger en soms kwalificeert een bier zich weer voor meerdere stijlen. Vlaams rood en Vlaams oud bruin zijn allebei donkere, zure bieren uit Vlaanderen. Beide worden gemaakt door middel van gemengde gisting en de smaken lijken sterk op elkaar, ze worden dan ook veel door elkaar gebruikt en of er een verschil is, blijft discutabel.
De Britse bierkenner Michael Jackson maakte voor zijn boek The great beers of Belgium als eerste onderscheid tussen de twee soorten. Volgens hem komen de rode bieren voornamelijk uit West-Vlaanderen en zou je in deze bieren wat meer azijnzuren kunnen proeven, terwijl de bruine bieren, oorspronkelijk uit Oudenaarde, wat meer richting melkzuur gingen.
Bieren die meestal als Vlaams oud bruin worden gezien zijn Liefmans Goudenband, Liefmans oud bruin en Bacchus Vlaams oud bruin. Voorbeelden van rode bieren zijn Rodenbach en Duchesse de Bourgogne. Hoewel deze ook vaak ‘roodbruin’ worden genoemd… Je ziet het, de stijlen lopen erg door elkaar heen.
MESTREECHS AAJT
Ook leuk om te noemen in dit rijtje, is het Metreechs Aajt. Een Nederlands bier dat al in de middeleeuwen werd gebrouwen, maar tegenwoordig alleen nog in de Herberg De Zwarte Ruiter in Gulpen. Voor dit oude Maastrichtse bier werd vers bier versneden met een deel ‘snijbier’ dat soms wel 5 jaar had staan rijpen in grote foeders. Maar het bijzondere hieraan was dat dit snijbier steeds werd aangevuld! Met restjes van het brouwen, of met onverkoopbaar bier dat werd geretourneerd bijvoorbeeld. Een productieproces dat veel weg heeft van de oude Vlaamse bieren dus. Deze verzuring zorgde voor een langer houdbaar bier, wat het vervolgens weer een uitstekend exportproduct maakte. Een ontzettend populair bier werd het, en niet alleen als exportproduct. Limburg telde in 1900 nog 29 brouwerijen die het bier produceerden, maar in de decennia daarna is de populariteit sterk afgenomen, volgens sommigen ten gevolge van de pilsrevolutie. Maar gelukkig was daar in 1983 de Gulpener brouwerij die besloot het toch weer te gaan brouwen. Vandaag de dag wordt het Mestreechs Aajt nog steeds alleen in Gulpen gebrouwen, en is het een uitstekende reden geworden om eens een bezoekje te brengen aan het zuiden van ons land!
JOIE DE VIVRE
Wij zijn trouwens ook groot fan van de modernere, Amerikaanse interpretatie van het Vlaams rood. Doorgaans een stuk complexer, met meer smaak van het barrel agen zelf en vaak ook hoger in alcohol. Kortom, uit een aantal inspiratiebronnen samen kwam onze sour red ale, die we ook nog eens lieten rijpen op cognac vaten. Voor maar liefst tweeënhalfjaar!
Joie de Vivre heeft dus 3 jaar nodig gehad om te maken, en is daarmee een super complex, fris bier geworden. Met een klein zoetje maar ook met rood fruit, rijpe appeltjes, goede balsamico… je kunt het allemaal proeven in dit exclusieve bier.
Geniet van het leven, geniet van Joie de Vivre!